هفده دقیقه برای هفده سال وفاداری ... خداحافظ جورجو کیه لینی
 |
تنها هفده دقیقه حضور در آخرین بازی برای یووه کافی بود تا هفده سال وفاداری و موفقیت همراه با این باشگاه بزرگ ایتالیایی در این سال ها در یک خداحافظی فراموش نشدنی پیش چشمان اش به مانند یک فیلم و تصویر سریع بگذرد و با حسی که هر فوتبالیست در زمان خداحافظی اش تجربه می کند از یوونتوس و تیفوسی هایش خداحافظی کند.
جورجو کیه لینی، مدافع محبوب و خوش اخلاق و کاپیتانی که همچون اسطوره های مشهور این باشگاه برای سالیان سال با پوشیدن پیراهن سیاه و سفید یووه برای بانوی پیر جنگید و هرگز از هیچ کوشش و تلاشی برای موفقیت و به پیروزی رسیدن باشگاه محبوب اش دریغ نکرد در دیدار دوشنبه شب برابر لاتزیو در ورزشگاه آلیانس شهر تورینو همراه پائولو دیبالا پیراهن های بیانکونری خود را برای همیشه از تن در آورده و خاطرات سالیانی که با افتخار این پیراهن را می پوشیدن را مرور کردند.
کیه لینی یکی از آخرین بازمانده های نسل خاطره انگیز و پرافتخار یوونتوس و ایتالیایی که برای سالیان سال خط دفاع بیانکونری و آتزوری را همراه دو هم تیمی خود بونوچی و بارتزالی بیمه کرده بود در لحظه خروج از زمین نیز همچنان با همان لبخند همیشگی اش همه را مجذوب اخلاق و روحیه خوب و آرامش اش می کند.
اینکه به پایان یک دوره میرسی خوشحالی و شادی ویژه ای دارد، لوکاتلی از دیروز گریه می کند اما من به او گفتم کافی است، پایان زیباست، همه چیز زیبا و خوب بود تنها تاسف این است که بدون پیروزی و جام به اتمام رسید. من همیشه در کنار آنها خواهم بود، این پیراهن را همیشه بر تن خواهم کرد و در آینده نیز همچنان بخشی از این مجموعه خواهم بود، اینکه در چه زمانی نمی دانم اما من همیشه در کنارشان هستم. در مورد آینده ام خودم هم نمی دانم اما انتخاب های مهمی خواهند بود و برای آن از خانواده ام کمک خواهم گرفت. در حال حاضر بونوچی مانده با او ما تاریخ و دوره ای خاص را رقم زدیم و هر آنچه که می توانستیم را انجام دادیم، لحظات مهم و زیبایی را چه در داخل زمین و چه خارج از آن تجربه کردیم، از دفاع کردن مان لذت بردیم و شیفته حرفه و مسولیت مان بودیم، ارتباطی ست که هرگز از میان نمی رود و در تمام دوران زندگی این رابطه میان خواهد بود و حالا نوبت اوست که پیشتاز است. من خداحافظی بهتر از این را نمی توانستم تصور کنم، با غرور و افتخار احساسات عمیق و زیبایی را دریافت کردم از اینکه بخشی از این تیم و مجموعه بودم خوشحالم، همه احساسات امشب را در قلبم نگه خواهم داشت و مطمئن هستم این یک بدرود نیست بلکه تنها خدانگهدار به امید دیداری است که به زودی تکرار خواهد شد. این پیراهن بر روی بدن من همیشگی است. هر آنچه که دارم ازاین باشگاه است که مرا تبدیل به یک مرد کرد. همیشه اعتماد و هیجان را از این باشگاه دریافت کردم، اما حالا زمان خداحافظی بود و من گروهی از بازیکنان جوان و خوش آتیه ای را ترک کردم که باید این ارزش ها را حفظ کنند و در کوتاه ترین زمان ممکن به بزرگی و پیروزی برسند. با این ذات و نیروی درونی ما این امکان وجود دارد. برای همیشه یووه در خون و قلب من خواهد ماند.
اما نظر جورجو در خصوص دیبالا
او باید با قلب و احساس خود زندگی کند، بنابر این باید یک انتخاب قلبی داشته باشد. باید مسیری را در نظر بگیرد که به او جدیت و موفقیت را بدهد. او جدی است و به همین منظور مشکلات کمتری پیش روی او خواهد بود. من نیز شرایطی را تجربه کردم، خیلی چیزها در سال های اخیر تغییر کرده اند. او یک پسر طلایی و موفق است، دوست داشتم که او را برای سال های بیشتری همراه پیراهن یووه ببینم اما این طور پیش امد. برای او ارزوی موفقیت دارم اما امیدوارم که همیشه همان دیبالای کوچک و بچه گانه ای که هست بماند.
